Ik werk bij een serieuze organisatie en ik krijg vaak mailtjes van mensen van andere serieuze organisaties. Gemeenten bijvoorbeeld, of allerlei half-overheidsorganisaties.
Wat me opvalt aan die mails is dat er vaak een enorme disclaimer onder staat. Iets in de trant van “deze e-mail is alleen bestemd voor de geadresseerde. Als u dat niet bent, wilt u hem dan alstublieft niet lezen? Niet dat u aan deze e-mail enige rechten kunt ontlenen, maar toch.” Soms is de disclaimer langer dan het bericht zelf en helemaal leuk wordt het als meerdere disclaimermensen op elkaars bericht gaan reply-to-all’en met als resultaat een lijst van 6 verschillende disclaimers.
Ook zie ik onderaan e-mails vaak een ‘Denk aan het milieu’-boodschap. Misschien gebruikte u ze zelf in 2008 nog wel, toen het inderdaad nog wel gebeurde dat mensen mailtjes uitprintten om naar vergaderingen mee te nemen. Een groen boompje dat de vraag stelt: ‘Denk aan het milieu. Is het echt nodig om deze mail te printen?’. Wellicht bestaan er nog mensen waar deze retorische vraag aan gesteld moet worden, maar ik zelf print nooit mailtjes, behalve als het echt nodig is.
Als ik niet bij een serieuze organisatie zou werken, dan zou ik voor de grap varianten op deze boompjestekst onderaan mijn e-mails opnemen, zoals:
- Denk aan het milieu. Is het echt nodig om elk jaar naar Thailand op vakantie te gaan?
- Denk aan het milieu. Is het echt nodig om in december aardbeien te eten?
- Denk aan het milieu. Is het echt nodig om je lege batterijen bij het restafval te doen?
- Denk aan het milieu. Is het echt nodig om de auto te pakken voor dat kleine stukje naar de supermarkt?
Internet is óók slecht voor het milieu
Wat iedereen lijkt te vergeten als het om het milieu gaat is dat niet alleen printjes slecht zijn voor het milieu, internet kost óók energie. Het internet werkt met servers – heel grote machines die heel veel energie verbruiken, ook omdat ze veel overbodige warmte produceren (een soort gloeilampen dus, maar dan ongeveer een miljoen keer zo erg) die dan vervolgens weer afgekoeld moet worden. Elke extra letter die je verstuurt is extra data die extra energie kost. Op zoek naar de precieze cijfers van de milieubelasting van e-mail lees ik ergens: “De gemiddelde CO2 uitstoot per e-mail is 0,3 gram”. Een berekening (wat is een gemiddelde e-mail?) of bron staat er alleen niet bij. Na eventjes verder googelen (wat ook weer energie kost, mea culpa), kom ik artikelen tegen over het energiegebruik van het internet (The Guardian en Tweakers – conclusie: digitale media verbruiken evenveel energie als de geprinte media).
Uiteindelijk vond ik: ‘Feit of fictie: hoe milieuvriendelijk is papierloos werken?’ (NCRV, 3 dec 2012)* (Update augustus 2019: helaas zijn zowel het tv-fragment als bijbehorend bericht niet meer beschikbaar) waarin precies wordt uitgelegd wat ik ook al had bedacht: al die ‘denk aan het milieu’-vragen en al die juridisch irrelevante disclaimers* leiden alleen maar tot meer CO2-uitstoot. Typisch gevalletje van de boom met het badwater weggooien dus.
PS: ook Twitter schijnt heel slecht voor het milieu te zijn (het verzenden van tweets dan, niet het printen).
* Helaas zijn deze beide links niet meer beschikbaar. Als je een alternatief weet, dan lees ik dat graag! (augustus 2019)
Zie ook:
Marjolein Rotteveel 