Ik weet nog precies waar ik was toen ik op 15 maart hoorde dat De Horeca Ging Sluiten. En als je me toen had verteld dat we die situatie tot 1 juno vol moesten houden, dan was ik vol ongeloof in tranen uitgebarsten. Maar gelukkig hebben wij mensen een fantastisch aanpassingsvermogen.
Elf jaar geleden werkte ik als vrijwilliger bij het Nederlands Filmfestival. In het team met de beste sfeer en de flauwste grappen: de bouwploeg.
Tussen alle strikt noodzakelijke treinreizigers valt hij direct op, het jongetje van een jaar of 4. Zijn moeder zit aan het gangpad, waar zij volgens de coronaregels helemaal niet mag zitten. Het is logisch dat ze naast elkaar willen zitten, maar eigenlijk zou híj aan het gangpad moeten, ervan uitgaande dat kinderen geen corona kunnen … Lees verder Naar buiten kijken
Dat we zo van China afhankelijk zijn voor onze spullen is risicovol, hoorde ik eind februari in het nieuws. Want: door het coronavirus zou de levering van kerstballen vertraging oplopen.
Het zijn onzekere tijden voor mijn kat nu er opeens iets Groots en Onbekends in haar tuin staat.
Tot een jaar of zes geleden werkte ik op kantoren waar iedereen een vaste plek had en je dus elke dag met elkaar op een kamer zat. Dat rijmt, maar helaas moesten we daarna gaan flexwerken. Hiermee veranderde het begin van mijn werkdag; niet langer automatisch computer aandoen, tas neerzetten, jas ophangen, inloggen, koffie halen, … Lees verder Fijne dag! Groeten op het flexkantoor
Ik vraag me af waarom ik deze blog überhaupt nog in het Nederlands schrijf, want tegenwoordig hoort alles in het Engels, blijkbaar. Maar over dingen die je nauwelijks kunt veranderen, kun je je het beste alleen maar verwonderen. Wat ik in het geval van buitenlandse invloeden in onze taal graag doe, quad erat hierbij demonstrandum. … Lees verder In het Engels klinkt je eten hipper
We mogen nauwelijks meer douchen, de plantjes hangen slap en de brandweer is super alert op natuurbranden. Het is al weken bijna tropisch warm en we hadden een van de droogste juni's sinds het begin van de neerslagtelling. Dat was twee jaar geleden wel anders. Toen regende het ongeveer elke dag in juni heftig en … Lees verder De verborgen impact van verlaten festivaltentjes
Over het algemeen is de wereld sinds de millenniumwisseling nog precies hetzelfde gebleven, maar één ding is toch sterk veranderd. En dan heb ik het over het toevoegen van zeezout aan karamel en/of chocolade. Ik wil mezelf gráág een voorloper noemen (wie wil dat niet?), want in 1999 at ik al zoute chips en m&m’s … Lees verder De klank van karamel met zeezout
Op de paarse stoel tegenover me liggen twee verfrommelde bruine papieren zakjes. Een wat oudere man, kaal en met een aktetas, zoekt een zitplaats. Hij ziet de proppen papier. De prullenbak bij het raam is niet stuk en zit óók niet vol met afval. Een voor een pakt de man de bruine zakjes van zijn … Lees verder Scène in de trein
