In de lange lockdown vorig jaar snakte ik naar nieuwe prikkels. Iets dat me kon verrassen, nu winkels, horeca en cultuur dicht waren. Gelukkig waren we nog wél vogels.
Vluchten in vogels kan niet meer
Derde prik
De vorige keer scheen de zon en hingen overal vrolijk gekleurde stickers met ‘fijn dat je er bent’ en foto’s van mensen die blij hun blote bovenarm toonden. Nu was het wachten een stuk minder leuk.
De zware sores van zwarte sokken
Ik bezit heel veel zwarte sokken, die irritant genoeg allemaal van elkaar verschillen. De schuld van de Hema. Gelukkig heb ik een oplossing gevonden.
Aan huis gekluisterd zonder plastic afval
De gemeente Utrecht gaat plastic afval voortaan zelf scheiden van het restafval. Beter voor het milieu, maar niet beter voor mij.
10 oude-normaal dingen die je nu weer hoort
10 pre-corona uitspraken die je nu steeds meer hoort.
Vertrekhal
Ik kwam aan in de grote hal Paspoort en papieren bij de hand Ik slalomde langs wachtrijhekjes Stemmen galmden tegen het plafond
Geef je klant geen komkommers!
Toen ik laatst mijn telefoonabonnement wilde verlengen, voelde ik me opeens als het aapje uit het bekende experiment over moreel besef bij dieren.
Kopen, kopen, niet kijken
Gistermiddag moest ik me door een bomvolle stad – hordes funshoppers, overal rijen voor de terrassen - wurmen om bij de bibliotheek te komen. Om een reservering op te halen en een snauw te krijgen van een medebezoeker.
“Twee weken houden we nog wel vol, toch?”(coronaflashback)
Op 22 maart 2020 ging ik, net als heel veel andere Nederlanders, de natuur in. Dat was gedoe met die 1,5 meter afstand houden. Corona is niet leuk, concludeerde ik. Maar 2 weken houden we het nog wel vol, toch?
De dag dat de horeca sloot (coronaflashback)
Op 15 maart 2020 ging ik met de trein en lunchen in een restaurant. Ik had desinfecterende handgel bij me, alsof ik op vakantie was in een ver en gevaarlijk land. Het restaurant was die dag vrijwel uitgestorven...
Marjolein Rotteveel 